Julian Wojtusik
pułkownik SB | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1940-1970 |
Siły zbrojne | |
Jednostki |
1 Warszawska Dywizja Piechoty |
Stanowiska |
p.o. kierownika PUBP w Brzozowie |
Główne wojny i bitwy | |
Późniejsza praca |
funkcjonariusz aparatu bezpieczeństwa i Milicji Obywatelskiej |
Odznaczenia | |
Julian Wojtusik (ur. 2 sierpnia 1917 w Borysławiu, zm. 31 stycznia 2005 w Kielcach) – pułkownik, uczestnik II wojny światowej w szeregach Armii Czerwonej i Wojska Polskiego, funkcjonariusz aparatu bezpieczeństwa PRL i Milicji Obywatelskiej.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Syn Władysława. W II RP skończył szkołę podstawową, a w 1951 liceum ogólnokształcące dla pracujących w Rzeszowie. W 1940 wcielony do Armii Czerwonej, na przełomie 1941/1942 brał udział w walkach pod Moskwą, gdzie został ranny, w maju 1943 wstąpił do 1 DP im. T. Kościuszki.
W 1944 skończył kurs NKWD w Kujbyszewie i rozkazem kierownika Resortu Bezpieczeństwa Publicznego Stanisława Radkiewicza z 16 sierpnia 1944 skierowany w stopniu chorążego do pracy w Wojewódzkim Urzędzie Bezpieczeństwa Publicznego w Rzeszowie. 7 września 1944 skierowany przez pełnomocnika kierownika resortu mjr Mieczysława Broniatowskiego na stanowisko p.o. kierownika PUBP w Brzozowie i mianowany podporucznikiem. 29 stycznia 1945 jako porucznik został przeniesiony na stanowisko kierownika PUBP w Dębicy.
Później, jako kapitan, został naczelnikiem Wydziału Szkolenia WUBP w Rzeszowie, a 12 kwietnia w stopniu majora mianowany zastępcą szefa WUBP w Zielonej Górze (do 27 grudnia 1956). Po powstaniu Służby Bezpieczeństwa został zastępcą komendanta wojewódzkiego MO ds. bezpieczeństwa w tym mieście. 15 lipca 1959 w stopniu podpułkownika przeniesiony na analogiczne stanowisko do Kielc, gdzie 1 marca 1966 został I zastępcą komendanta wojewódzkiego MO ds. SB (do 5 czerwca 1970).
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]Odznaczony m.in.
- Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski
- Srebrnym Krzyżem Zasługi (1946)[1]
- Medalem za Długoletnie Pożycie Małżeńskie (2000)[2].
Został pochowany w Kielcach.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Rok pierwszy. Powstanie i działalność aparatu bezpieczeństwa publicznego na Rzeszowszczyźnie (sierpień 1944-lipiec 1945), oprac. Dariusz Iwaneczko, Zbigniew Nawrocki, Instytut Pamięci Narodowej, Rzeszów 2005.
- Piotr Chmielowiec, Urząd bezpieczeństwa w Brzozowie 1944-1956, Instytut Pamięci Narodowej, Rzeszów 2008.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- https://web.archive.org/web/20141109231700/http://ipn.gov.pl/__data/assets/pdf_file/0003/105456/Aparat_kadra_kier_tom-II.pdf
- https://web.archive.org/web/20160322134346/http://arch.ipn.gov.pl/ftp/pdf/Aparat_kadra_kier_tom%20I.pdf
- Wyszukiwarka cmentarna - kieleckie cmentarze. cmentarzekieleckie.puk-kielce.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-03)].
- Absolwenci i słuchacze szkoły NKWD w Kujbyszewie
- Funkcjonariusze Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego
- Funkcjonariusze Służby Bezpieczeństwa PRL
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Medalem za Długoletnie Pożycie Małżeńskie
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi (Polska Ludowa)
- Polacy i obywatele polscy wcieleni do Armii Czerwonej 1939–1945
- Szefowie Powiatowych Urzędów Bezpieczeństwa Publicznego
- Urodzeni w 1917
- Zmarli w 2005
- Ludzie urodzeni w Borysławiu
- Pochowani w Kielcach